پس از تیمور سومین جلد از چهار مجلدی است که به این دست نوشته ها اختصاص یافته و آثار قرآن نگاری مربوط به 800 الی 1000 هجری قمری را در بر میگیرد. جالب ترین اثر در میان 60 نمونه ارائه شده در این جلد ؛ قرآنی است که در اقامتگاه زنان دربار امپراتوری مغول در قرون 10 و 11 هجری قمری نگهداری می شد. این دست نوشته های استثنایی احتمالا برای شاه تهماسب، بزرگترین علاقه مند به هنر کتابت در قرن 9 هجری قمری در ایران خوشنویسی شده است. پس از تیمور علاوه بر مدخل های دقیق در مورد قرآن نگاری کتیبه ای دوران شاه زاده بایسنقر بن شاهرخ ، یعنی آثار روزبهان محمد ، مشهورترین خوش نویس و مذهب شیرازی در اوایل قرن نهم هجری قمری و خوشنویس بزرگ عثمانی ، احمد قره حصاری ، مطالعات بسیار تخصصی و مستدلی را ارائه می دهد.