سرگذشت کاغذ از زبان خودش

بغدادی – هندی – خانبالیغ – اصفهانی – مصری – فرنگی – بخارایی – ترمه – ترمه اصفهانی – آهاری – ابری-ابریشمی – پوست دل آهو – حنایی – خراسانی – ونیزی – فرنگی نو – طلحی – نوحی – فرعونی – جعفری – طاهری – جیهانی – مأمونی – منصوری – مقتابی – دولت‌آبادی.

برخی از کاغذها منسوب به یک محل جغرافیایی خاص هستند:

 علت این نامگذاری به دلیل رواج بیشتر و بهتر این نوع کاغذ در آن منطقه میتوان اشاره کرد. همچون: کاغذ بغدادی، کاغذ هندی، کاغذ مصری، کاغذ بخارایی، کاغذ ازمیری، کاغذ استانبولی، کاغذ اصفهانی، کاغذ خراسانی، کاغذ آملی، کاغذ ایرانی، کاغذ چینی، کاغذ حلبی، کاغذ آهاری، کاغذ حَمَوی، کاغذ خانبالغ، کاغذ خطایی، کاغذ ونیزی، کاغذ خوقندی، کاغذ دمشقی، کاغذ سیالکوتی، کاغذ شاطبی، کاغذ شامی، کاغذ طرابلسی، کاغذ کشمیری، کاغذ فرنگی، کاغذ گُجَراتی و…

برخی از کاغذها منسوب به یک شخص خاص هستند:

کاغذ ابراهیمی، کاغذ جعفری، کاغذ جیهانی، کاغذ دولتشاهی، کاغذ دهقانی، کاغذ رشیدی، کاغذ سلیمانی، کاغذ طلحتی، کاغذ عادلشاهی، کاغذ فرعونی، کاغذ قاسم بیگی،کاغذ سلطانعلی، کاغذ مأمونی، کاغذ منصوری، کاغذ نوحی و…

برخی از کاغذ ها بر اساس معیارهای دیگر (جنس و ضخامت و کاربرد) نامگذاری شده اند:

کاغذ آهار مهره، کاغذ اکلسیری یا اِبلیسَری، کاغذ بُتی، کاغذ پشمین، کاغذ پنبه ای، کاغذ پوست دل آهو، کاغذ سنگی، کاغذ پوستی، کاغذ حریر هندی، کاغذ رسمی، کاغذ زر، کاغذ رزافشان، کاغذ مشقی، کاغذ مَسطَر، کاغذ نشاف، کاغذ نباتی، کاغذ گلاسه، کاغذ کاهی، کاغذ کرفت، کاغذ عروسکی، کاغذ الوان؛ کاغذ پلاستیکی، کاغذ رنگی و…