نام کتاب به صورت کامل بیانگر محتوای کتاب است! شاعران نامی ایران همواره از اصطلاحات خوشنویسی همچون ماده خام و عنصر سازنده تصاویر شعری خود استفاده کرده اند؛ به نحوی که گاه بهره گیری از نکات فنی و تخصصی این هنر ظریف پنهان و پوشیده فراوانی در کلام آنها آفریده است. در این کتاب تلاش شده است ضمن شرح این اصطلاحات جزییات و روابط اجزای هر بیت بررسی و گاه با مقایسه آن ابیات مشابه تا حدی درک زیبایی های نهفته در چنین آثاری آسان تر شود. همچنین بررسی چگونگی استفاده شاعران از این اصطلاحات و نیز بسامد هر اصطلاح تا حدی به نقد شعر و راهیابی به شیوه تفکر شاعران کمک میکند. در این کتاب از ابیات شاعرانی همچون : فردوسی ، فرخی ، منوچهری ، ناصرخسرو ، سعدی ، مولوی ، ملک الشعرا بهار ، خواجوی کرمانی و… استفاده شده است.